بررسی تخصصی Galaxy Z Flip سامسونگ | دومین تاشوی سامسونگ برای خاص پسندان

سال گذشته، کمپانی سامسونگ با معرفی Galaxy Fold، تعجب همگان را برانگیخت. البته، چند ماهی طول کشید تا اولین نسخه های این دستگاه هیجان انگیز به دست مشتریان برسد اما وقتی عرضه آن آغاز شد، Galaxy Fold به یکی از اولین اسمارت فون های این صنعت بدل شد که آینده تکنولوژی را برای همیشه تغییر داد. حالا، یک سال بعد از معرفی فولد، حالا Galaxy Z Flip آمده تا دومین نسل از اسمارت فون های انعطاف پذیر سامسونگ و اولین عضو سری Galaxy Z باشد.

هر چه که باشد، Galaxy Z Flip یک محصول منحصر به فرد است، چرا که استایل ساخت نوستالژیک تلفن های ده های اخیر و تکنولوژی به روز و هیجان انگیز نمایشگر های تاشو را با هم ادغام کرده است. این دستگاه جالب، برخی از ویژگی های پرچمداران این شرکت از جمله شارژ بیسیم و Power Share را نیز در خود دارد و همچنین بهبود هایی در لولای آن هم ایجاد شده است.

در کنار آن، سامسونگ ماده محافظی روی نمایشگر Z Flip به کار برده که آن را UTG یا Ultra Thin Glass می نامد. این شیشه با همان پلیمر که در Galaxy Fold به کار رفته، محافظت می شود، بنابراین توانایی آن در مقابله با خراش به اندازه Gorilla Glass نیست. هر چه که باشد، در این مقاله قصد داریم Galaxy Z Flip را مورد بررسی قرار داده و مزایا و معایب آن را بشناسیم. با اندروید زوم همراه باشید.

مشخصات فنی Galaxy Z Flip جزو بهترین های بازار نیست اما از طرف جزو میان رده های نیز محسوب نمی شود. قلب تپنده این دستگاه یک چیپست اسنپدراگون +855 است که با 8 گیگابایت رم و 256 گیگابایت حافظه داخلی همراه شده، بنابراین می توان گفت که از نظر مشخصات فنی با یک پرچمدار کهکشانی طرف هستیم.

طراحی

تنها دلیل اصلی جالب توجه بودن Galaxy Z Flip، طراحی منحصر به فرد آن است. Hideaway Hinge سامسونگ دستگاه را قادر می سازد تا به شکل یک مربع تا شود. این لولا، نسبت به مدل Galaxy Fold سال گذشته، تغییرات بنیادین زیادی به خود دیده و عمل تا شدن آن بهبود یافته و از طرفی از ورود گرد و خاک به درون لولا نیز جلوگیری می کند.

این لولای جدید Z Flip را قادر می سازد تا در هر زاویه ای تا شود. حالت Flex Mode سامسونگ باعث می شود تا اپ های مختلف بتوانند از این شرایط استفاده کنند.

درست مثل Galaxy Fold، لولای Hideaway Hinge هم توسط یک لایه سخت محافظت می شود که همانند جلد کتاب عمل می کند. قسمت های درونی لولا با چسب و لایه نازک براقی پر شده تا در برابر نور، افکت هولوگرافیکی جذابی داشته باشد.

برآمدگی لولا زمانی که دستگاه باز می شود، کاملا به داخل رفته و مخفی می شود. دو نیمه بالا و پایینی توسط یک لایه شیشه Gorilla Glass 6 محافظت می شود و هر دو طرف هم فریم آلومینیومی با طرح براق دارد.

در این مقاله، نسخه Mirror Purple را بررسی کرده ایم که با ظاهری زیبا و ترکیبی از رنگ بنفش و آبی چشم بیننده را خیره می کند. رنگ فریم هم رگه های آبی جالبی دارد که کاملا با بازتاب های آبی رنگ بدنه اصلی همخوانی دارد.

ممکن است برخی رنگ Mirror Black یا مشکی این دستگاه را ترجیح دهند ولی برای دستگاهی به این شیکی، رنگ بنفش می تواند محبوبیت بیشتری داشته باشد. البته رنگ Mirror Gold از این دستگاه هم تولید شده که هنوز به بازار های جهانی عرضه نشده است. اگر سامسونگ رنگ های سفید یا نقره Z Flip را عرضه می کرد هم می توانست به محبوبیت آن اضافه کند. احتمال می دهیم سامسونگ رنگ های بیشتر را برای جانشینان این دستگاه نگه داشته باشد.

در بخش پشتی و نیمه بالایی دستگاه، یک ساختمان دوربین دوگانه، یک چراغ فلش و صد البته یک نمایشگر خارجی 1.1 اینچی Super AMOLED تعبیه شده است.

در سمت چپ و نیمه بالایی هم اسلات تعبیه سیمکارت NanoSIM وجود دارد، اما شیاری برای کارت حافظه microSD وجود ندارد، بنابراین حافظه داخلی 256 گیگابایتی تنها مقدار حافظه ای است که در اختیار خواهید داشت.

سمت راست هم دکمه صدا که از جنس آلومینیوم است قرار دارد و همچنین یک دکمه پاور تخت هم پایین آن تعبیه شده که به عنوان اسکنر اثر انگشت هم عمل می کند.

در بالای دستگاه تنها یک میکروفون قرار گرفته اما بخش زیرین محل قرارگیری یک پورت USB-C، میکروفون تماس اصلی و یک شیار کوچک برای اسپیکر است. درست مثل سایر پرچمداران این شرکت، Z Flip هم از وجود جک هدفون 3.5 میلی متری بی بهره است.

حالا نوبت آن رسیده که به اصلی ترین بخش Z Flip بپردازیم یعنی بخش داخلی و نمایشگر آن. پیرامون دستگاه توسط یک لایه پلاستیک محافظت شده  که از این نظر شباهت زیادی با Galaxy Fold دارد. این بخش پلاستیکی کمی از نمایشگر بالاتر است تا وقتی دستگاه بسته است، از ورود گرد و خاک جلوگیری کند.

در نیمه پایینی، گوشه های این بخش پلاستیکی کمی بیشتر برآمدگی دارند تا از سایش دو نیمه روی هم جلوگیری کنند. مرکز بخش بالایی دستگاه هم شیار بلندگوی تماس دیده می شود.

طراحی کلی Galaxy Z Flip زیبا، با وقار و منحصر به فرد است. البته نمایشگر لمسی به اندازه سایر محصولات سامسونگ راحت و استفاده از آن لذت بخش نیست. عملکرد لولا محکم و روان است. البته در ابتدا و پایان حرکت لولا امکان جذب گرد و خاک وجود دارد، اما چیز نگران کننده ای نیست.

طراحی بخش بیرونی هم خمیده و جذاب است. اگر به طراحی گوشه دار و جعبه ای Note های سامسونگ عادت دارید، باید بگوییم که گوشه های خمیده و گرد Z Flip کاملا برعکس آن هاست. حتی لولای وسط دستگاه در هنگام بسته بودن آن هم خمیدگی دارد.

نمایشگر

یکی از جذابیت های اصلی Z Flip، نمایشگر آن است. وقتی دستگاه باز می شود، یک نمایشگر طویل 6.7 اینچی Dynamic AMOLED را به نمایش می گذارد که سامسونگ نام آن را Infinity Flex نامیده است. این یک پنل انعطاف پذیر +FHD با رزولیشن 1080 در 2636 است که نسبت تصویر 21.5:9 دارد.

به خاطر همین نسبت تصویر طویل، دستگاه بیشتر از آنکه بزرگ به نظر برسد، قد بلند است. با اینکه اندازه نمایشگر 6.7 اینچ است، اما عرض نمایشگر حتی به اندازه نمایشگر 5.8 اینچی iPhone 11 Pro هم نیست ولی از آن بسیار طویل تر است.

زیر لایه پلاستیکی محافظ نمایشگر، یک لایه UTG یا شیشه فوق نازک سامسونگ قرار دارد. با اینکه ضخامت این لایه شیشه تنها 30 میکرون است، خود نمایشگر با همان لایه پلیمری محافظت می شود که از نمایشگر Galaxy Fold محافظت می کرد. به همین خاطر، آسیب رساندن به نمایشگر بسیار ساده است. اگر زیاد به نمایشگر فشار بیاورید، حتی ناخن انگشتتان هم می تواند به نمایشگر آسیب بزند!

سامسونگ صراحتا و به صورت رسمی نسبت به فشار زیاد روی نمایشگر یا دوربین سلفی هشدار می دهد. این کمپانی همچنین نسبت به بستن دستگاه وقتی چیزی داخلش باشد هم به کاربر هشدار می دهد و همچنین متذکر می شود که نباید هیچ محافظ نمایشگری روی آن نصب شود.

وقتی انگشت خود را روی بخش میانی نمایشگر می کشید، به راحتی متوجه برآمدگی آن خواهید شد ولی در استفاده روزانه و هنگامی که دستگاه باز باشد، به هیچ وجه متوجه این ناهمواری نخواهید شد. کیفیت نمایشگر در مقایسه با سایر پرچمداران این کمپانی چندان تحسین برانگیز نیست ولی نسبت به پنلی که خم می شود، واقعا شگفت انگیز است.

حداکثر روشنایی این نمایشگر انعطاف پذیر اندکی از پنل Galaxy Fold بهتر است ولی به اندازه پرچمداران اصلی این شرکت نیست. در حالت خودکار یا Adaptive Brightness، حداکثر نور به 596 نیت رسید و در حالت دستی هم حداکثر نور 377 نیت اندازه گیری شد. حداقل نور اما بسیار خوب و 1.8 نیت است.

در تست رنگ بندی ما، نمایشگر Z Flip در حالت Vivid توانست deltaE میانگین 4.7 و حداکثر 9.7 را ثبت کند. رنگ ها مثل همیشه غنی و زنده هستند و رنگ سفید اندکی سرد به نمایش در می آیند. در حالت Vivid اسلایدر های مختلفی برای تنظیم رنگ های آبی و قرمز و سبز وجود دارد اما در حالت Natural چنین امکانی وجود ندارد. با این حال دقت رنگ ها در این حالت بیشتر بود و deltaE میانگین و حداکثر آن به ترتیب 2.2 و 4.3 اندازه گیری شد.

نمایشگر خارجی دستگاه هم همانطور که اشاره کردیم یک پنل 1.1 اینچی Super AMOLED است. این نمایشگر بسیار عریض بوده رزولیشن 112 در 300 پیکسلی دارد. نور آن را می تواند در حالت تنظیمات مشخص کرد ولی حالت خودکار برای تنظیم نور آن وجود ندارد.

نمایشگر ثانویه

با اینکه نمایشگر ثانویه اندازه کوچکی دارد، اما قابلیت های مفیدی در آن به کار رفته است. این نمایشگر با دو بار لمس یا فشردن دکمه پاور در حالت بسته می تواند زمان را نشان دهد. سوایپ به سمت راست، جدیدترین اعلان های ورودی را به نمایش در می آورد. با لمس هر آیکون اعلان، هر زمان که دستگاه را باز کردید اپ مورد نظر را به صورت خودکار باز می کند. سوایپ به سمت چپ در هنگام پخش موسیقی هم می تواند سه آیکون مختص به کنترل موسیقی را به کاربر نمایش دهد.

وقتی کسی با کاربر تماس می گیرد، این نمایشگر ثانویه نام تماس گیرنده را به نمایش در می آورد و اگر از همینجا به تماس پاسخ دهید، حالت بلندگو فعال می شود یا به طور خودکار با ارتباط بلوتوث به هدفون بیسیم وصل می شود.

در بخش تنظیمات دستگاه، امکان شخصی سازی و تغییر المان های این نمایشگر وجود ندارد و تنها کاری که می توان با آن کرد، تنظیم مقدار نور صفحه است. اگر سامسونگ امکان تغییر رنگ ها یا تم های مختلفی برای این نمایشگر فراهم کند، بسیار بهتر خواهد بود. در ضمن لازم به ذکر است که وقتی دستگاه متصل به شارژر است این نمایشگر روشن می ماند و درصد شارژ و مدت زمان باقی مانده برای شارژ کامل را نمایش می دهد.

سخت افزار

همانطور که اشاره شد، مسئولیت پردازش اطلاعات در این دستگاه بر عهده چیپست اسنپدراگون +855 است که برای محصولی با این قیمت، انتخاب مناسبی است. این دستگاه تنها در یک نسخه با رم 8 گیگابایتی و حافظه داخلی 256 گیگابایتی عرضه می شود که حافظه آن از نوع UFS 3.0 است و این یعنی سرعت خواندن و نوشتن اطلاعات آن بالاتر است و سریعتر می تواند اپ ها را اجرا کند.

این چیپست از هشت تراشه تشکیل شده که به این قرار است: یک هسته Kryo 485 با سرعت کلاک 2.96 گیگاهرتز، سه هسته Kryo 485 با سرعت کلاک 2.42 گیگاهرتز و چهار هسته Kryo 485 کم سرعت تر با سرعت کلاک 1.8 گیگاهرتز برای انجام وظایف سبک تر. پردازنده گرافیکی Adreno 640 با سرعت 700 مگاهرتز هم وظایف پردازش گرافیکی را بر عهده دارد.

با اینکه سایر پرچمداران سامسونگ هم با چیپست Exynos و هم چیپست ساخت کوالکام عرضه می شوند، Z Flip تنها از چیپست اسنپدراگون استفاده می کند. حال بیایید با قدرت پردازشی این محصول آشنا شده و آن را با سایر پرچمداران 2019 مقایسه کنیم.

نتایج تست AnTuTu کاملا تحسین برانگیز بودند، ولی در جدیدترین نسخه از اپ بنچمارک گیری اینطور بود. AnTuTu 7 چنین نتایجی را به نمایش نگذاشت و Z Flip را در جایی اواسط لیست جای داد. در بسیاری از این تست ها،  Z Flip بهتر از Galaxy Fold ظاهر شد، اما محصول تاشوی سال گذشته اسنپدراگون 855 داشت و تراکم پیکسل های آن هم بیشتر بود.

چیپست Z Flip در نیمه بالایی دستگاه قرار دارد. در نتیجه، نواحی کنار دوربین و بخش بالایی دستگاه هنگام اجرای بازی های سنگین اندکی گرم می شود. با اینکه Z Flip فورم فکتور جدیدی دارد اما سامسونگ با انتخاب چیپ پرچمدار سال گذشته کوالکام از قدرت پردازشی دریغ نکرده است. در استفاده روزانه، دستگاه در انجام هیچ وظیفه ای درنگ نمی کند و حتی با باز گذاشتن چندین برنامه و بازی هم Z Flip بدون هیچ تاخیری به کار خود ادامه می دهد.

 

عمر باتری

با اینکه باتری به کار رفته در این دستگاه تنها 3300 میلی آمپر ساعت گنجایش دارد اما سیستم باتری همانند Galaxy Fold دوگانه است. در بخش بالایی دستگاه یک باتری 930 میلی آمپر ساعتی قرار دارد و بخش پایینی هم محل قرارگیری باتری بزرگتر 2370 میلی آمپر ساعتی است که باعث بالانس وزنی خوبی دستگاه هم می شود.

بر خلاف سایر پرچمداران اخیر سامسونگ، Z Flip حداکثر می تواند با توان 15 واتی شارژ شود که با شارژر درون جعبه به دست می آید. این دستگاه همچنین از تکنولوژی شارژ بیسیم سریع سامسونگ هم پشتیبانی می کند و همانند برادران پرچمدارانش از شارژ معکوس بیسیم PowerShare هم پشتیبانی می کند تا بتوان با آن Galaxy Watch یا Galaxy Buds یا دیگر دستگاه های سازگار با Qi را شارژ کرد.

حال سوال اینجاست که این باتری 3300 میلی آمپر ساعتی با وجود چیپست اسنپدراگون +855 و نمایشگر 6.7 اینچی چه عملکردی از خود نشان می دهد؟ خب باید بگوییم که چندان هم بد نیست.

در تست عمر باتری ما، Galaxy Z Flip توانست امتیاز 85 ساعت را به دست آورد. این امتیاز تقریبا قابل قبول و مصادف با سطح انتظارات ماست. این باتری 3300 میلی آمپر ساعتی بیشتر در حالت استندبای عملکرد خوبی نشان داده که باعث شده عمر باتری به حدود 80 ساعت برسد.

البته Z Flip در تست تماس و وبگردی هم عملکرد بسیار خوبی از خود نشان می دهد و به ترتیب 27:55 و 14:2 دقیقه دوام می آورد. معمولا در تست های ما، تست پخش ویدیو از تست وبگردی به طرز قابل توجهی بیشتر است اما در اینجا اینطور نیست و تست پخش ویدیو با زمان 14:47 دقیقه تنها 30 دقیقه بیشتر از حالت وبگردی است.

در استفاده عادی و روزانه از دستگاه، توانستیم حدود یک روز و نیم Z Flip را روشن نگه داریم که تقریبا مدت زمان مناسبی است. بنابراین توصیه می شود همواره یک پاور بانک یا شارژر در دسترس داشته باشید.

دوربین

با اینکه Galaxy Z Flip یک سری پرچمدار جدید را آغاز کرده است، اما سخت افزار سیستم دوربین ها در مقایسه با پرچمداران سری S چند کمبود دارد. نوع ساخت این دستگاه باعث کمبود جا برای تعبیه ماژول دوربین شده، بنابراین سخت افزار دوربین Z Flip بیشتر شبیه به S10 هاست تا خانواده S20. دوربین اصلی 12 مگاپیکسلی همان سنسور با همان اندازه پیکسل S10 را دارد، ولی لازم به ذکر است که Galaxy S10 دیافراگم متغیر داشت، در حالیکه Z Flip از آن بی بهره است.

Z Flip از یک ساختمان دوربین دوگانه استفاده می کند. دوربین اصلی دیافراگم f/1.8 دارد و اندازه پیکسل های آن هم 1.4 میکرون است و سیستم فوکوس آن هم Dual Pixel بوده و لرزشگیر اوپتیکال هم به آن اضافه شده است. دوربین دوم از نوع فوق عریض است و دیافراگم f/2.2 و اندازه پیکسل 1.12 میکرونی دارد. یک چراغ LED هم در کنار ساختمان دوربین تعبیه شده و برای سلفی با دوربین اصلی هم می توانید از نمایشگر ثانویه استفاده کنید.

در بخش جلویی، یک دوربین 10 مگاپیکسلی با دیافراگم f/2.4 قرار دارد. به صورت پیش فرض، دوربین سلفی کمی تصویر را می برد. اگه به حالت عریض بروید، تازه می توانید تصاویر 10 مگاپیکسلی واقعی را ثبت کنید. البته، اپلیکیشن دوربین اگر صورت های بیشتری در صحنه تشخیص دهد، به صورت خودکار به حالت عریض می رود.

تصاویر روز

با اینکه سخت افزار به کار رفته در Z Flip برای زمان معرفی Galaxy S9 است، اما الگوریتم های پردازش تصویر از آن زمان بالغ تر شده است. تصاویر به دست آمده با دوربین اصلی با کیفیت و رنگ ها غنی و زنده هستند. محدوده داینامیک تصویر عریض و سطح جزئیات هم بسیار بالاست.

HDR به صورت خودکار به کار می افتد و وقتی هم عمل می کند، در ترکیب نور ها و هایلایت ها بسیار خوب ظاهر می شود. حتی وقتی دوربین به سمت خورشید گرفته می شود هم عکس ها کیفیت خود را از دست نمی دهند.

البته متوجه این نکته هم شدیم که تصاویر اندکی بیش از حد شارپ شده اند، که در نتیجه باعث شده اند گوشه های ساختمان ها، الگو ها و آجر ها اندکی مصنوعی به نظر آیند. تصاویر ثبت شده در فضای بسته اندکی نویز دارند و ممکن است گاهی در نواحی تاریک تر جزئیات کم شود.

عکس های ثبت شده با دوربین فوق عریض از رنگ بندی و تراز سفیدی دوربین اصلی استفاده می کنند که شروع بسیار خوبی است. اما با اینحال وضوح این تصویر به طرز قابل توجهی کمتر است، که مخصوصا در محیط های تاریک تر بیشتر خود را نشان می دهد چرا که نسبت به دوربین اصلی دیافراگم کم عرض تری دارد.

تصاویر شب

هنگام تصویر برداری شبانه است که اوضاع برای دوربین های Z Flip کمی نابسامان می شود. اسمارت فون ها از سال گذشته تا کنون مجهز به سنسور هایی با رزولیشن بالاتر شده اند که باعث می شود با سیستم ادغام پیکسلی، عملکرد آن ها در نور کم به طرز قابل توجهی بهتر شود.

حالت Night Mode هم وقتی به کار می افتد، نوردهی بلند مدت باعث بالا رفتن سطح جزئیات  و بهتر شدن رنگ ها می شود ولی متوجه شدیم که وقتی نوردهی قصد روشن تر شدن می کند، تصاویر اندکی غیر طبیعی به نظر می رسند.

به طور کلی Night Mode کار خود را به خوبی انجام می دهد. دستگاه در این حالت چندین تصویر را پشت سر هم ثبت می کند تا جزئیات و نوردهی بیشتری را مخصوصا در سایه ها ثبت کند.

همانطور که انتظار می رفت، در شرایط کم نور هم دوربین فوق عریض، جزئیات بسیار کمتری ثبت می کند. اگر چه مثل تصاویر روز، در این حالت دوربین فوق عریض تراز سفیدی و رنگ هایی شبیه به دوربین اصلی را ثبت می کند.

حالت Night Mode در دوربین فوق عریض، باعث بهبودی و ارتقای کیفیت قابل توجهی در تصاویر می شود. جزئیات تصویر در این حالت بیشتر و خطوط مستقیم بهتر و دقیق تر به نمایش در آمده اند.

پرتره

در ساختمان دوربین پشتی، هیچ سنسور ToF یا عمق سنجی تعبیه نشده است، بنابراین دستگاه برای تشخیص سوژه و پس زمینه و اعمال حالت بوکه کاملا روی نرم افزار تکیه می کند. با همین نرم افزار، کاربر می تواند افکت ها و ار های مختلف و جالبی با پرتره خود انجام دهد.

سامسونگ همواره در دوربین های خود قابلیت صاف کردن چهره را ارائه داده و در حالت پرتره هم می توان مقدار این افکت را تنظیم کرد. همچنین کاربر می تواند نوع تاری پس زمینه یا میزان آن را نیز تغییر دهد.

در حالت پیش فرض و تاری بدون افکت، جداسازی سوژه از پس زمینه قابل قبول است. ولی در حالت های دیگر Live Focus می توان اندکی بهم ریختگی را مشاهده کرد اما در حالت Color Point، دوربین به خوبی توانسته سوژه را تشخیص دهد و به درستی آن را رنگی کند.

سلفی

در حفره مرکز نمایشگر Galaxy Z Flip، یک دوربین سلفی 10 مگاپیکسلی تعبیه شده است. دیافراگم این لنز f/2.4 و اندازه پیکسل های آن هم 1.22 میکرون است. این دوربین دو حالت تصویر دارد: حالت بریده شده و حالت تمام صفحه. حالت بریده شده به صورت پیش فرض است، اما وقتی دوربین صورت های بیشتری در صحنه پیدا می کند، به طور خودکار به حالت عریض می رود.

سلفی های ثبت شده با این دستگاه خارق العاده نیستند ولی از ویژگی های زیباسازی صورت و باقی امکانات بهره مند هستند. محدوده داینامیک آن ها بسیار خوب است و رنگ و پوست و رنگ های دیگر به خوبی ثبت شده اند. سطح جزئیات خوب است ولی در سطح فوق العاده ای نیست. در ادامه سلفی های پرتره یا Live Focus را مشاهده می کنید.

اگر نور محیط کافی باشد و در ضمن فاصله معقولی بین سوژه و پس زمینه وجود داشته باشد، جداسازی سوژه از پس زمینه به خوبی و بدون اشتباه صورت می گیرد. همانند دوربین اصلی، در اینجا هم می توانید از افکت های جالب و متنوعی استفاده کنید تا نمای جالبی به پرتره های سلفی خود بدهید.

سلفی به کمک نمایشگر ثانویه

یکی از ویژگی های جالب Galaxy Z Flip این است که می توان با دوربین های اصلی آن هم سلفی گرفت! برای اینکار تنها کافی است دو بار دکمه پاور را فشار دهید تا دوربین های پشتی شروع به کار کنند و نمایشگر ثانویه هم به viewfinder تبدیل شود. قابلیت جالبی است اما باید بدانید که نسبت تصویر آن با نمایشگر نمی خواند. بنابراین چندان نمی توانید کل عکس را ببینید.

از آنجایی که کاربر برای ثبت چنین سلفی هایی معمولا دستگاه را به صورت عمودی در دست می گیرد، دوربین به صورت خودکار عکس ها را با نسبت تصویر 1:1 ثبت می کند. این اتفاق تنها زمانی می افتد که بخواهید با نمایشگر ثانویه عکس بگیرید و البته امکان تغییر آن هم وجود ندارد.

سلفی های ثبت شده با دوربین اصلی از دوربین سلفی کیفیت بسیار بالاتری دارند. جزئیات تصویر بسیار بیشتر است، در حالیکه رنگ ها زنده تر و محدوده داینامیک آن ها نیز عالی است. با توجه به اینکه تصاویر در این حالت بریده می شوند، نمی توانید افراد زیادی در این حالت در تصویر جا دهید.

ویدیو

دوربین 12 مگاپیکسلی اصلی و حتی دوربین سلفی Galaxy Z Flip می تواند ویدیو 4K با سرعت 60fps ضبط کند، اما دوربین فوق عریض تنها قادر به ضبط همین کیفیت با سرعت 30fps است.

برای ضبط ویدیو چند حالت وجود دارد که Super Steady سامسونگ هم از جمله آن هاست. حالت پیش فرض ضبط ویدیو در این حالت 1080p است و برای ضبط آن هم از دوربین فوق عریض استفاده می شود.

ویدیو های 4K ضبط شده کیفیت بسیار خوبی دارند. محدوده داینامیک بسیار عالی است و ثبت شاخ و برگ ها هم به خوبی انجام شده است. ویدیو های 1080p هم کیفیت خوبی دارند و در واقع سرعت های 30 و 60 فریم بر ثانیه ای آن از حالت 4K بهتر است.

جمع بندی

اینکه بخواهید یک Galaxy Z Flip بخرید یا خیر تنها به این سوال بستگی دارد. اینکه آیا نمایشگر تاشو و فورم فکتور کامپکت ارزش صرف چنین هزینه ای را دارد؟ بدون شک، Galaxy Z Flip یکی از منحصر به فرد ترین اسمارت فون های بازار است که از مشخصات فنی قدرتمند و نمایشگر با کیفیت و انعطاف پذیر استفاده می کند. اگرچه ویژگی ها و قابلیت های آن شاید 1400 دلار ارزش نداشته باشد.

Galaxy Z Flip یک اسمارت فون زیبا با سخت افزاری قدرتمند است که از نظر مهندسی و تکنولوژی، قدرت کم نظیر سامسونگ را به رخ رقبا می کشد.

ساختمان دوربین این دستگاه هم عملکرد بسیار خوبی دارد و می تواند با پرچمداران 2019 رقابت کند. البته در ساختمان دوربین پشتی دوربین تله فوتویی وجود ندارد، ولی این چیزی است که باید به خاطر کمبود فضا قربانی کنید. اندازه باتری هم دیگر قربانی های این نوع از اسمارت فون هاست، اگرچه عمر باتری به حدی است که بتواند یک روز کاربر را همراهی کند.

بزرگترین نگرانی ما (به غیر از قیمت گزاف) این است که نمایشگر های تاشو بسیار آسیب پذیر هستند. نمایشگر به سادگی خط و خش می گیرد و هیچگاه نمی فهمید که چه چیزی به لولا نفوذ می کند و آن را خراب می کند و در ضمن دستگاه هیچ مقاومتی در برابر آب ندارد. به طور کلی باید بگوییم که ایراد هایی زیادی می توانیم از این دستگاه گران قیمت بگیریم.