بررسی تخصصی گلکسی S20 سامسونگ | کوچکترین اما با ارزش ترین عضو سه گانه S20

از نظر مشخصات فن و سخت افزار استفاده شده، Galaxy S20 و Galaxy S20 Plus به قدری بهم شباهت دارند که انتخاب بین آن ها تنها به سایز گوشی مورد نظرتان بستگی دارد. مخصوصا اگر هنوز در منطقه ای نیستید که شبکه 5G در آن راه اندازه شده، نسخه استاندارد پرچمدار سامسونگ می تواند انتخاب مناسب تری برایتان باشد، چرا این دستگاه در نسخه 4G هم عرضه شده است.

همچنین اگر خوره عکسبرداری نیستید و عادت ندارید که همواره صاحب بهترین ها باشید، Galaxy S20 Ultra هم نمی تواند انتخاب خوبی برایتان باشد. از این رو، این نسخه استاندارد سامسونگ است که می تواند انتخابی معقول برای خریدارانی باشد که به دنبال یک محصول کامپکت، اما جذاب و قدرتمند هستند. با ما همراه باشید تا گلکسی اس20 سامسونگ را زیر ذره بین نقد و بررسی قرار دهیم.

طراحی اس20

اصلاح همواره جزوی جدایی ناپذیر از محصولات سامسونگ بوده و این امر از زمان معرفی Galaxy S8 ادامه دارد. آن دستگاه در مقطع زمانی خود، طراحی خمیده ای را معرفی کرد که غول تکنولوژی کره ای چند سالی در حال کار و آزمایش روی آن بود. Galaxy S20 اما اندکی متفاوت است، طراحی این محصول نسبت به نسل قبلی تفاوت نداشته، البته به جز ساختمان دوربین بزرگ بخش پشتی.

وقتی به Galaxy S10 و S9 نگاه می کنیم که بعد از آن به بازار معرفی شد، می توانیم به راحتی افزایش اندازه عمودی نمایشگر را شاهد باشیم که با کاهش حاشیه های کناری دستگاه همراه بوده است. با S20 اما، نمایشگر گویی تمام بخش جلویی دستگاه را پوشانده است و یک حفره کوچک هم برای تعبیه دوربین در مرکز بخش بالایی ایجاد شده و نسبت تصویر هم حالا طویل تر شده و به 20:9 رسیده و همه این ها ظاهری زیبا، نوآورانه و شیک را به پرچمدار جدید سامسونگ بخشیده است.

البته کاهش حاشیه پایینی از نظر آرگونومیک اندکی مشکل ساز شده، چرا که دیگر جایی برای استراحت انگشت شصت نیست و باعث افزایش لمس های ناخواسته می شود. اگرچه در استفاده واقعی از Galaxy S20 کمتر شاهد چنین مشکلاتی بودیم، چرا که رابط کاربری جدید سامسونگ و زبان طراحی آن این مشکل را تا حد زیادی حل کرده است.

حال که صحبت از طراحی بخش جلویی و آرگونومیک دستگاه شد، لازم است تغییر ظریف اما مهم دیگری را هم معرفی کنیم که سامسونگ در محصول جدیدش به کار برده. این تغییر کاهش بخش خمیدگی و شدت آن نسبت به نمایشگر خمیده نسل قبلی است. با اینکه در نگاه اول ممکن است قدمی به عقب به نظر برسد، اما این تغییر خوش دستی و لمس ناخواسته در نواحی خمیده نمایشگر را بسیار کمتر است.

از سوی دیگر و برای جبران کاهش خمیدگی و ظرافت بخش جلویی، بخش پشتی S20 هم اندکی تغییر کرده است. البته این تغییر به گونه ای است که تنها با کنار هم گذاشتن محصولات اخیر سامسونگ متوجه آن می شوید اما اصل مطلب این است که بخش پشتی S20 خمیده تر و باریک تر از چیزی است که مثلا در Galaxy Note10 شاهد آن هستیم.

اولین تغییر این است که نسبت به S10 های سال گذشته، فریم فلزی S20 حالا به طرز قابل توجهی باریک تر شده است. این بیشتر در نواحی تعبیه دکمه پاور و صدا نمایان است، چرا که در این محل اندکی از فریم فلزی عریض تر شده تا دکمه ها در آن جای بگیرند. همه این بخش های اضافی کناره ها، توسط شیشه خمیده بخش پشتی اشغال شده است.

با اینکه از نظر ظاهری و حسی که القا می کند، S20 باریک تر از نسل های قبلی سامسونگ به نظر می رسد، اما با ضخامت 7.9 میلی متری، تفاوتی با آن ها ندارد. وزن دستگاه نیز تفاوت چندانی ندارد، این دستگاه با وزن 163 گرمی، نسبت به Galaxy Note10 که ابعادی تقریبا برابر با اس20 دارد، 5 گرم سبک تر است.

از نظر وزن دستگاه، هیچ ایرادی نمی توان از دستگاه گرفت، چرا که با این ضخامت و وزن کم توانسته یک باتری 4000 میلی آمپر ساعتی را در خود جای دهد، آن هم در حالیکه توانسته همه سخت افزار و سنسور های برادرانش را (به جز مودم 5G) داشته باشد. به عنوان مثال Galaxy S9 با ضخامت 8.5 میلی متری و با همین وزن، یک باتری 3000 میلی آمپر ساعتی را در خود جای داده بود.

همانطور که اشاره کردیم S20 از نظر اندازه تقریبا برابر با Note10 است، اما نسبت به Galaxy S10 سال گذشته، افزایش قد داشته است. چیزی که می خواهیم بگوییم، این است که اسمارت فون ها همه ساله در حال بزرگتر شدن (مخصوصا به صورت طولی) هستند و با استاندارد های امسال، Galaxy S20 یک اسمارت فون کامپکت و خوش دست محسوب می شود.

قبل از اینکه شروع به تست بخش های دیگر دستگاه بکنیم، بهتر است راجع به کنترل های فیزیکی هم صحبت کنیم. در واقع تغییر بزرگی در این بخش ایجاد نشده. دکمه پاور و صدا در سمت راست دستگاه جای گرفته اند و بخش مخالف را کاملا خالی باقی گذاشته اند. اسپیکر اصلی هم در بخش زیرین قرار گرفته که با یک بلندگوی تماس دیگر هم همراه شده تا در خلق صدای استریو آن را همراهی کند. در کنار آن، یک پورت USB-C تعبیه شده است. بخش بالایی هم محل قرارگیری شیار کارت های خارجی و یک میکروفون است.

اسکنر اثر انگشت زیر نمایشگر این دستگاه، همان سنسوری است که در Note10 و S10 تعبیه شده بود. این سنسور توسط کوالکام ساخته شده و به جای نوع اوپتیکال که رقبا از آن سود می برند، از تکنولوژی فراصوت استفاده می کند. سرعت و دقت این سنسور با ایده آل فاصله زیادی دارد و به هیچ وجه تجربه یک محصول پرچمدار را تداعی نمی کند.

در آخر، باید بگوییم که در Galaxy S20 هیچ چراغ اعلان LED تعبیه نشده و به جای آن سامسونگ به نمایشگر و قابلیت AOD یا نمایشگر همیشه روشن بسنده کرده است.

نمایشگر گلکسی S20

تکنولوژی و قدرت سامسونگ در خلق پنل نمایشگر بر هیچکس پوشیده نیست و همین کافی است که پنل Dynamic AMOLED 2X تعبیه شده در S20 را یک نمایشگر 6.2 اینچی فوق العاده با کیفیت در نظر بگیریم. با رزولیشن طبیعی 1440 در 3200، در مقایسه با برادرانش و به خاطر نمایشگر کوچکتر، واضح ترین و با کیفیت ترین نمایشگر را داراست، چرا که تراکم پیکسل آن حالا به 563ppi رسیده است. لازم به ذکر است که تراکم پیکسل در چنین رزولیشن و اندازه نمایشگری، چیزی نیست که با چشم غیر مسلح بتوان متوجه تفاوتش شد، اما به هر حال ذکر کردنش خالی از لطف نیست.

مهمترین ویژگی این پنل های OLED جدید، داشتن نرخ ریفرش 120 هرتزی است. قابلیتی که سامسونگ به راحتی می توانست در نسخه استاندارد پرچمدار خود جای ندهد. اما خوشبختانه این ویژگی جذاب در S20 هم حضور دارد. اگر تا کنون نرخ ریفرش بالاتر از 60 هرتز را تجربه نکرده اید، باید بگوییم که افزایش نرخ ریفرش به 120 هرتز، به طرز چشمگیری در سرعت و روان بودن دستگاه تاثیر می گذارد. به قدری که بعد از استفاده از آن، برگشتن به حالت 60 هرتزی دشوار می شود.

همانطور که در بخش تنظیمات و زمان فعال سازی این قابلیت به شما گفته می شود، نرخ ریفرش بالاتر باعث کاهش عمر باتری می شود. البته میزان تاثیر آن را در بخش تست باتری توضیح خواهیم داد. احتمالا به همین خاطر است که سامسونگ تصمیم گرفته فعالسازی همزمان نرخ ریفرش 120 هرتزی و رزولیشن حداکثری یعنی 1440 در 3200 پیکسلی را غیر ممکن کند.

از نظر عملکرد نمایشگر Dynamic AMOLED 2X سامسونگ سعی کرده بار دیگر اعداد و ارقام را، ولو اندک، افزایش دهد. البته حداکثر نور نمایشگر به تحسین برانگیزی Galaxy S20 Ultra با 894 نیت نیست و حداکثر به 814 نیست رسید. این عدد در حالت رنگی Vivid و نور خودکار و در محیطی بسیار روشن به دست آمد.

با غیر فعال کردن حالت خودکار، حداکثر نور تنها به 397 رسید. تغییر حالت رنگ به Natural هم حدود 30 نیت از حداکثر نور صفحه کم کرد.

از نظر حالت های رنگی، باید بگوییم که اگر میخواهید دقیق ترین رنگ های طیف DCI-P3 را تماشا کنید، حالت Natural بهترین حالت برای شماست. با روشنایی 100 درصدی در این حالت رنگی، S20 توانست DeltaE میانگین 2 و حداکثر 3.3 را ثبت کند.

در حالت Vivid که احتمالا حالت مورد علاقه اکثر کاربران خواهد بود، S20 توانست DeltaE میانگین 4.9 و حداکثر 11.2 را ثبت کند. این میزان دقت چندان بالا نیست اما به خاطر غنی و پویا بودن رنگ ها، اکثر کاربران از آن استفاده می کنند. البته امکان تغییر دستی میزان رنگ ها وجود دارد، اما هیچگاه نمی توانید به دقت رنگ Natural برسید.

سخت افزار گلکسی اس20

درست مثل سایر پرچمداران سامسونگ در سال های اخیر، Galaxy S20 هم بسته به بازار هدف از دو چیپست متفاوت استفاده می کند که یکی محصول خود کمپانی کره ای است و دیگری را شرکت کوالکام ساخته. نسخه دومی بیشتر در ایالات متحده عرضه می شود و دومی برای سایر نقاط جهان است. در این دستگاه هم یک چیپست Exynos 990 یا اسنپدراگون 865 تعبیه شده است. هر دو چیپست با پروسه +7nm ساخته شده ولی هر دو فاقد مودم های داخلی هستند و از یک مودم خارجی استفاده می کنند.

اگر بخواهیم راجع به هسته ها و قدرت پردازش آن ها صحبتی کنیم، بهتر است ابتدا به سراغ عملکرد این دستگاه در بنچمارک های مختلف نگاهی بیندازیم. بعد از انجام تست ها، مفتخریم که اعلام کنیم، کوچکتر بودن بدنه S20 به معنای قدرت پردازشی کم آن نیست. قدرت پردازشی این دستگاه به حدی است که حتی در برخی از تست های Geekbench توانست بالاتر از S20 Ultra بایستد.

بنچمارک AnTuTu هم این قدرت بالای پردازشی را تایید می کند. Galaxy S20 به خوبی قادر به انجام هر کاری می باشد. از نظر قدرت پردازشی این دستگاه 10 تا 17 درصد قوی تر از Exynos 9820 است که در Galaxy S10 Plus گنجانده شده بود.

نکته ای که لازم به ذکر است، این است که Galaxy S20 زیر فشار زیاد پردازشی اندکی داغ می شود. این میزان افزایش دما اندکی از S20 Ultra که خودش هم چندان خنک نبود هم بیشتر است. البته نکته تعجب آوری نیست، چرا که اندازه کوچکتر دستگاه اجازه تعبیه سیستم خنک کننده بزرگی نمی دهد.

عمر باتری گلکسی S20

سامسونگ گلکسی اس20 از یک باتری بزرگ 4000 میلی آمپر ساعتی استفاده می کند که نسبت به همتا های نسل قبلی، مثلا S9 با باتری 3000 و S10 با باتری 3400 میلی آمپر ساعتی، افزایش چشمگیری محسوب می شود.

وقتی میخواستیم تست عمر باتری را روی این دستگاه پیاده کنیم، احساس مختلفی داشتیم، چرا که چیپست Exynos این دستگاه از Exynos Modem 5123 پر مصرفی استفاده می کند که می توانست معادلات را تغییر دهد.

اعداد و ارقامی که بعد از تست باتری به دستمان رسید اندکی پیچیده است. با عمر باتری کلی 78 ساعتی، S20 با نسل های قبلی خود تفاوتی ندارد. با اینکه اعداد حالت استندبای چندان بد نیستند، مدت زمان برقراری تماس در واقع چیزی است که امتیاز کلی S20 را کم کرده است. در بخش وبگردی با Wi-Fi و پخش بی وقفه ویدیو، شرایط چندان بد نیست. به طور کلی با وجود امتیاز کلی کم، این اعداد به دست آمده نباید چندان بد باشد، چرا که در استفاده روزانه از دستگاه تماس تلفنی چندان برقرار نمی شود.

وقتی نرخ ریفرش را به 120 هرتز افزایش می دهیم، نتایج بدتر هم می شود. راستش را بخواهید، انتظار نتایج بدتری را هم داشتیم. چیزی که این اعداد نشان می دهد این است که با نرخ ریفرش 120 هرتزی، با یک بار شارژ می توانید یک روز کامل دستگاه را روشن نگاه دارید، تنها باید استفاده متوسطی از آن بکنید.

Galaxy S20 عدم تکامل عمر باتری و نتایج متوسط آن را با آپشن های شارژ متنوع و صد البته سرعت بیشتر جبران می کند. درست مثل دو برابر بزرگتر، درون جعبه دستگاه یک شارژر 25 واتی Power Delivery قرار گرفته است.

برای تست سرعت شارژ در شرایط واقعی، S20 را به شارژر درون جعبه متصل کردیم و نتایج بسیار خوبی به دست آوردیم: با 10 دقیقه شارژ، گنجایش باتری 4000 میلی آمپر ساعتی دستگاه به 23 درصد رسید و بعد از 30 دقیقه، 55 درصد از باتری شارژ شد. شارژ کامل دستگاه نیز حدود یک ساعت (62 دقیقه) زمان برد که نتیجه ای تحسین برانگیز است.

گزینه دیگر برای شارژ Galaxy S20 از طریق شارژر های بیسیم Qi/PMA است که با توان 15 واتی صورت می گیرد. در ضمن دستگاه می تواند به عنوان یک پاور بانک بیسیم هم عمل کند و لوازم جانبی مختلف مثل Galaxy Buds یا ساعت های هوشمند را با توان 9 واتی شارژر کند.

دوربین گلکسی S20

بنابر رسم همه خانواده های پرچمدار کمپانی ها، Galaxy S20 هم باید کوچکترین ساختمان دوربین را بین برادران خود داشته باشد. این مجموعه دوربین از دو لنز 12 مگاپیکسلی و یک سنسور 64 مگاپیکسلی تشکیل شده است. البته S20 Plus تنها یک سنسور DepthVision Camera را بیشتر دارد که برای خلق پرتره به کمک دستگاه می آید و این تنها یک قابلیت اضافی محسوب می شود، نه یک ارتقای مهم در بحث تصویر برداری.

وقتی به این ساختمان دوربین جدید نگاه می کنیم، در واقع نکته هیجان انگیزی در آن دیده نمی شود. در مقایسه با جدیدترین پرچمداران سامسونگ مثل Galaxy Note10، افزایش مگاپیکسل های دوربین تله فوتو گامی به جلو محسوب می شود، اما کاهش مگاپیکسل های دوربین فوق عریض و همچنین حذف امضای معروف سامسونگ یعنی دیافراگم های دوگانه از S20 می تواند اندکی ناامید کننده باشد.

البته باید دوربین ها و نتایج آن ها را دقیق تر از این بررسی کنیم تا متوجه تغییرات و پیشرفت های آن شویم. دوربین اصلی این مجموعه یک سنسور 12 مگاپیکسلی S5K2LD ساخت سامسونگ است که پشت یک لنز با دیافراگم f/1.8 تعبیه شده است.

دوربین 12 مگاپیکسلی فوق عریض S5K2LA سامسونگ هم از نظر اندازه سنسور بزرگتر از نسل قبلی شده است. البته اندازه پیکسل 1.4 میکرو متری، به اندازه دوربین اصلی تحسین برانگیز نیست، ولی در مقایسه با Galaxy Note10 با اندازه پیکسل 1.0 میکرو متری، ارتقای بزرگی محسوب می شود.

در آخر هم به دوربین تله فوتو S20 می رسیم که ارتقای چشمگیری نسبت به نسل های قبلی گرفته. یک سنسور 64 مگاپیکسلی Bright S5KGW2 با اندازه 1/1.72 اینچ و اندازه پیکسل 0.8 میکرو متر وظیفه ثبت تصاویر زوم شده به صورت اوپتیکال تا 3 برابر را بر عهده دارد.

تصاویر روز

سطح جزئیات تصاویر ثبت شده با دوربین اصلی بسیار بالاست و نویز هم به خوبی کنترل شده است. Auto HDR کاملا به موقع به کار می افتد و در بخش هایی مثل آسمان تصویر را بهتر می کند. اگرچه، بهتر بود که سامسونگ سایه ها را بهتر بازیابی می کرد. با اینکه تصاویر اندکی زیادی شارپ شده اند (مثل عادت سامسونگ)، نمی توان گفت که پردازش تصویر بیش از حد بوده است.

به راحتی می توانیم آن را کامل و بالغ بنامیم، مخصوصا در محیط های پر نور با سوژه های جدا، چرا که هوش مصنوعی به خوبی می تواند کار خود را انجام دهد. رنگ ها، هر از گاهی اندکی زیادی غنی می شوند ولی به ذوق بیننده نمی زند.

دوربین فوق عریض S20 تنها چیزی است که در اولترا هم تعبیه شده و همانطور که انتظار می رفت، نتایج نهایی هم با برادر بزرگتر یکسان است. صد در صد عکس های خروجی، بهترین فوق عریض هایی نیست که تا کنون دیده ایم ولی با اینحال کیفیت بسیار خوبی دارند. تصاویر به دست آمده با این دوربین، در برخی نقاط با کاهش جزئیات مواجه می شود و محدوده داینامیک هم نه عالی، اما قابل قبول است.

رنگ ها در این تصاویر زنده و پویا هستند  و نرم افزار دوربین هم در اصلاح بهم ریختگی های تصویر عملکرد بسیار خوبی از خود نشان داده است. اگر بخواهید، می توانید اندکی از تصویر بکاهید و خطوط را صاف تر هم بکنید. برخی از تصاویر، اندکی نویز بیش از حد انتظار داشتند که احتمالا به خاطر الگوریتم کاهش نویز و افزایش وضوح است. اما در کل، هیچ نکته ناامید کننده ای در مورد عکس ها وجود ندارد.

همانطور که قبلا هم اشاره کردیم، سنسور Bright S5KGW2 و 64 مگاپیکسلی سامسونگ، جذاب ترین بخش ساختمان دوربین S20 است. از نظر زوم اوپتیکال و اگر بخواهیم فاصله کانونی های دو لنز 64 مگاپیکسلی و اصلی را با هم مقایسه کنیم، زوم دوربین تله فوتو تنها 1.07 برابر دوربین اصلی است. کاری که این دوربین انجام می دهد بریدن تصویر کامل 64 مگاپیکسلی یا کاهش بخش های ثبت تصویر سنسور است. به هر حال، اگر بعد از الگوریتم های تصویر برداری، نتیجه نهایی را به رزولیشن بالاتری نبرند، می توانیم انتظار زومی بدون کاهش کیفیت را داشته باشیم.

تصاویر به دست آمده در حالت 64 مگاپیکسلی این سنسور، کیفیت خارق العاده ای دارند، البته به دلیل بزرگ بودن فایل و همچنین عدم نیاز دیدن تصاویر، نیازی ندیدیم که آن ها را آپلود کنیم. عملکرد دوربین 64 مگاپیکسلی زمانی تحسین برانگیز به نظر می رسد که بدانیم پشت عملکرد زوم و همچنین ضبط ویدیو 8k در این دستگاه، همین دوربین قرار دارد. همین کیفیت این سوال را ایجاد می کند که اصلا سامسونگ چرا به خود زحمت داد و دوربین اصلی را در مجموعه پشتی تعبیه کرد.

وقتی صحبت از قابلیت های زوم این دوربین می شود، S20 با آپشن های مختلف غافلگیرمان کرد. البته این به معنای آن نیست که نتایج به دست آمده از آن ها، حتما عالی خواهند بود، اما داشتن چنین انتخاب هایی لذت بخش است.

در اپلیکیشن دوربین دستگاه، سامسونگ محدودیت های سختگیرانه ای در میزان زوم اعمال کرده که بسته به حالت تصویر برداری متفاوت است. در حالت عادی، می توان تا 30 برابر روی سوژه زوم کرد، در حالیکه در حالت Night Mode حداکثر زوم تا 10 برابر کاهش میابد و زوم هنگام ضبط ویدیو هم 12 برابر است. اگر میزان زوم و سایر حاشیه ها را کناری بگذاریم، باید بگوییم که این رنج زوم با بریدن تصویر و دستکاری فریم 64 مگاپیکسلی به دست می آید.

در شرایط نوری مناسب و کافی، تصاویر تا زوم 10 برابری قابل استفاده هستند و حتی برای اشتراک گذاری هم مناسب هستند. برای محیط های دیگر اما، توصیه می کنیم از زوم 4 برابری بیشتر نروید. در زوم 30 برابری، تصاویر فقط برای تشخیص دادن اشیای دور دست کارایی دارد و این هم در شرایط نوری بسیار خوب میسر می شود.

تصاویر شب

دوربین اصلی Galaxy S20 در محیط های تاریک و شبانه کاملا رضایت بخش ظاهر می شود. محدوده داینامیک در این تصاویر عالی است و منابع نور به خوبی مدیریت شده اند. سطح جزئیات زیاد است و نویز هم به خوبی کنترل شده است. در ضمن، اس20 ثبات عملکرد بسیار خوبی در تصاویر مختلف از خود نشان داده که نکته بسیار مهمی است.

البته حالت Night Mode هم در اپ دوربین حضور دارد که البته کاملا وظیفه خود را به خوبی انجام داده و سایه ها را روشن و نوردهی را بهتر می کند. به خاطر الگوریتم کاهش نویز هم تصاویر بسیار تمیز تر به نظر می رسند.

لازم به ذکر است که اگر دستگاه تشخیص دهد که صحنه چندان تاریک نیست، حتی اگر حالت Night Mode به صورت دستی فعال باشد هم تصمیم می گیرد که پردازش ها و مراحل اضافی را حذف کند. از سوی دیگر، اگر آن را فعال هم نکرده باشید، در محیط های تاریک خود دستگاه تصمیم به فعالسازی Night Mode می کند.

تصاویر فوق عریض شبانه در واقع عکس های نسبتا خوبی محسوب می شوند. البته اگر از نزدیک عکس ها را بررسی کنید، به خوبی متوجه کاهش وضوح کلی می شوید که با کنتراست پایین و رنگ های نه چندان درست همراه شده اند.

حالت Night Mode با شرایط نوری مختلف، اندکی کیفیت تصاویر را بهتر می کند اما تاثیر آن روی عکس ها همیشه قابل مشاهده است. با این حالت عکس ها واضح تر و رنگ ها بهتر می شوند. صرف وقت و ثابت نگه داشتن دست برای ثبت عکس در حالت Night Mode کاملا ارزشش را دارد.

حال نوبت به دوربین 64 مگاپیکسلی است که در شرایط نوری تاریک هم کاملا کارآمد ظاهر شده است. البته فوکوس خودکار تشخیص فاز آن در مقایسه با تکنولوژی Dual Pixel دوربین اصلی، حرفی برای گفتن ندارد و هم از نظر سرعت و هم دقت، ضعیف تر است.

متاسفانه در حالت 64 مگاپیکسلی، حالت Night Mode در دسترس نیست و برای بهره مندی از آن حتما باید زوم کنید. حال که صحبت از زوم شد، باید بگوییم که در محیط تاریک هم زوم کاملا آزاد است. در واقع اگر حالت Night Mode را فعال نکنید، می توانید زوم 30 برابری را هم امتحان کنید.

این واقعیت اصلا عجیب نیست که زوم 30 برابری چندان به دردتان نخواهد خورد. مگر آنکه بخواهید الگوریتم پردازشی دوربین و قدرت زوم آن را مشاهده کنید.

حالت Night Mode هم در با این لنز در دسترس است، اما حداکثر اجازه زوم تا 10 برابر را به کاربر می دهد. تصاویر خلق شده با این حالت، تفاوت چندانی با حالت عادی ندارند و نمی توان آن ها را پیشرفتی رو به جلو محسوب می کرد.

پرتره

حال نوبت به آن رسیده که به حالت پرتره با دوربین اصلی یا Live focus سامسونگ نگاهی بیندازیم. این حالت هم برای عکس و هم برای ضبط ویدیو در دسترس است و افکت های گوناگونی هم در آن قرار گرفته است.

عکس های ثبت شده با این حالت، ظاهر و کیفیت خوبی دارند. اگرچه، لازم به ذکر است که بر خلاف برادران بزرگتر، Galaxy S20 فاقد سنسور سنجش عمق است. غیبت این سنسور، گهگاهی مشخص می شود و گهگاهی الگوریتم بخش هایی از پس زمینه را با سوژه اشتباه می گیرد. با اینحال اگر به قدر کافی صبور باشید و بتوانید الگوریتم را مجبور به تشخیص درست پس زمینه از سوژه کنید، می توانید پرتره های خوبی ثبت کنید.

سلفی

نوبت به دوربین سلفی تعبیه شده در حفره نمایشگر می رسد که یک سنسور 10 مگاپیکسلی است. این سنسور S5K3J1 ساخت سامسونگ است، یعنی همان سنسوری که در Galaxy S10e تعبیه شده بود. جالب اینجاست که این لنز حالا پشت یک لنز تاریک تر با دیافراگم f/2.2 تعبیه شده و با با وجود اندازه پیکسل یکسان 1.22 میکرونی، اندازه سنسور تعبیه شده در S20 اندکی بزرگتر و 1/3.2 اینچ است.

از نظر کیفیت، چندان نمی توان از این دوربین ایراد گرفت. محدوده داینامیک تحسین برانگیز است و رنگ ها زنده و غنی ثبت شده اند. فوکوس خودکار به خوبی کار می کند و البته گاهی بوکه های مصنوعی در پس زمینه ایجاد می کند.

جمع بندی

ارائه یک تجربه کاربری پیشتاز در صنعت اسمارت فون ها و در عین حال کار کردن با نوآوری های تکنولوژیک، استراتژی بازاریابی و مهمتر از آن قیمت گذاری مناسب می تواند کار هولناکی باشد. صرفا ساختن یک گوشی خوب دیگر کافی نیست، شرکت سازنده باید بتواند آن را خوب به نمایش دهد و قیمت آن را هم طوری انتخاب کند که رغبت خرید آن بالا رود. Galaxy S20 Ultra یک مثال از موقعیتی است که بازاریابی و تبلیغات گسترده، به خاطر قیمتی گزاف و بالا منجر به یک شکست شد.

Galaxy S20 اما با این مشکل روبرو نشده است. تیم بازاریابی سامسونگ در توضیح ویژگی ها و ارتقا های این محصول نسبت به نسل قبلی کاملا بی پرده سخن گفته و خود دستگاه هم تجربه کاربری لذت بخش و با ثباتی را ارائه می دهد که با قیمت مناسبی هم همراه شده است. در واقع، برچسب قیمت اشک آور اولترا باعث شده تا S20 در مقایسه با آن یک معامله بسیار خوب به نظر آید که ممکن است استراتژی خود شرکت هم همین بوده باشد.

البته برچسب قیمت حدود 900 دلار چندان هم ارزان نیست اما وقت آن را در کنار S20 Plus قرار می دهید که از این دستگاه گران تر است اما تجربه کاربری و همه اجزا و قابلیت های آن ها یکسان است، به این نتیجه خواهید رسید که به احتمال زیاد گلکسی اس20 پر فروش ترین عضو سه گانه کهکشانی امسال باشد.